Германија и Италија сè повеќе размислуваат за враќање на нивното злато од САД

Како што расте геополитичката нестабилност и неизвесност, а американскиот претседател Доналд Трамп постојано ги критикува Федералните резерви на САД, во Европа – особено во Германија и Италија – се интензивира дебатата за тоа дали барем дел од златните резерви во вредност од над 245 милијарди долари што овие две големи членки на Европската Унија ги чуваат во Федералните резерви во Њујорк, на Менхетен, треба да се вратат од САД.

По САД, Германија и Италија се на второ и трето место во светот по количината на златни резерви.

Германија има 3.352 тони злато, а Италија има 2.452, а секоја од нив поседува повеќе од една третина од овие количини во САД.

Во Германија, идејата за враќање на златото добива поддршка од двете страни на политичкиот спектар.

„Треба да се осврнеме на прашањето дали чувањето злато во странство станало побезбедно и постабилно во текот на изминатата деценија“, вели Петер Гаувајлер, истакнат поранешен пратеник и член на конзервативната баварска Христијанско-социјална унија. Тој додава дека одговорот е јасен, бидејќи геополитичките ризици го направија светот понесигурен.

Европската унија на даночни обврзници испрати писма до министерствата за финансии и централните банки на двете земји, барајќи од нив да ја преиспитаат својата зависност од Федералните резерви како чувар на злато.

„Многу сме загрижени за мешањето на Трамп во независноста на Федералните резерви. Нашата препорака е златото да се врати во Европа, така што европските централни банки ќе имаат целосна контрола врз него во секое време“, изјави претседателот на здружението, Михаел Јегер, за „Фајненшл тајмс“.

Здружението се залага за поефикасна јавна администрација и се бори за намалување на даночниот товар врз граѓаните.

Пред посетата на италијанскиот премиер Џорџа Мелони на САД оваа пролет, економскиот коментатор Енрико Грацини предупреди дека е многу ризично за националните интереси да се остават 43 проценти од златните резерви на Италија во САД во време кога администрацијата на Трамп се смета за несигурна.

Ослонувањето на САД за чување резерви на злато датира од периодот по Втората светска војна и делумно се сметало за форма на заштита во случај на војна со Советскиот Сојуз.

Франција го врати поголемиот дел од своето злато назад во земјата во средината на 1960-тите, под претседателот Шарл де Гол.

Во 2013 година, Бундесбанката одлучи да задржи половина од своите резерви во Германија и врати 674 тони од Париз и Њујорк во Франкфурт во операција придружена со строги безбедносни мерки и чинеше седум милиони евра. Во моментов, 37 проценти од резервите на Бундесбанката се уште се во Њујорк.

„Кога ја започнавме кампањата (во 2010 година), бевме обвинети за теории на заговор“, рече експертот за скапоцени метали Питер Берингер, сега пратеник во парламентот на крајно десничарската партија Алтернатива за Германија.

Според него, причините за враќањето на златото одат подалеку од сегашната американска администрација.

„Златото е последното засолниште на централните банки и мора да се чува без ризик од трети страни. Во време на нестабилност, не е клучно само формалното сопствеништво, туку и физичката контрола“, рече тој.

Партијата на Мелони, „Браќа на Италија“, се залагаше за враќање на златните резерви уште во 2019 година, кога беше во опозиција, но откако стана премиер на крајот од 2022 година, повеќе не се осврнува на оваа тема.

Бундесбанк изјави за „Фајненшл тајмс“ дека редовно го проценува прашањето за складирање на златни резерви, нагласувајќи дека фокусот не е само на безбедноста, туку и на ликвидноста – односно можноста за брза продажба на злато или негова замена за странска валута. Во исто време, тие нагласија дека немаат сомнежи во сигурноста на Федералните резерви како партнер.

Десетте земји во светот по резерви на злато се: САД, Германија, Италија, Франција, Русија, Кина, Швајцарија, Индија, Јапонија и Холандија.