Фото: Pexels
Клаузула за договор е посебна одредба или дел во писмен договор. Секоја клаузула во договорот се однесува на специфичен аспект поврзан со севкупната тема на договорот. Клучните договори се насочени кон јасно дефинирање на должностите, правата и привилегиите што ги има секоја страна според условите на договорот. Клаузулите може да бидат на различни места во договорот, но најчесто се појавуваат кон крајот на документот.
Клаузулите од договорот може да имаат многу форми и можат да опфатат широк аспект на деловни и комерцијални интереси. Чест пример е клаузула за неоткривање доверливи информации во договор за вработување, каде што работодавецот се согласува да не открие доверливи информации коишто припаѓаат на компанијата. Договорните клаузули се применливи заедно со остатокот од договорот според државните и федералните закони.
Употребата на различни клаузули зависи од потребите на двете договорни страни. Некои клаузули почесто се појавуваат во договори од други. Постојат клаузули кои се чести и кои може да се појават како стандарден дел од некои деловни договори. Или, страните можат да создадат специфични клаузули кои се прилагодени за секој договор со клиентот.
Некои заеднички клаузули вклучуваат:
Kлаузула за ограничувања: Овде е наведена временската рамка во којашто може да се поднесе тужба по прекршување на договорот или друга повреда.
Клуч за изведба: Временска рамка во којашто договорните обврски треба да се извршат. Што значи дека може да се покрене раскинување на договорот, ако должностите не се извршат во разумно време.
Клаузула за спојување: Клаузула за спојување или интеграција наведува дека постојниот писмен договор ги надминува сите претходни усни или писмени договори.
Клаузула за обесштетување: Ова се договори коишто ја обештетуваат (ослободување од одговорност) другата страна во случај да настанат загуби или трошоци. Вакви клаузули треба да се користат со претпазливост, бидејќи тие би можеле да ја ограничат способноста за враќање на штета за загуби.
Клаузула за прекршување: Ова осигурува дека остатокот од договорот е извршен, дури и ако еден дел од договорот е утврден дека е неважечки. Без таква клаузула, можно е целосниот договор да биде поништен од страна на судот ако се утврди дека една одредба е неважечка.
Клаузула за арбитража: Во ваквата клаузула се наведува дека сите правни спорови треба да се решат преку арбитража, а не судски.
Додавањето на одредена клаузула во договорот, во голема мера зависи од законите во секој регион. Општо земено, договорните страни можат да формираат клаузули доколку им се потребни, но тие треба да се усогласат со постојните договори и прописи за договор.
