Најголемиот раст на еврото од 2017 година ќе продолжи уште некое време, предвидуваат банките на Волстрит, бидејќи широкото поместување на глобалните инвеститори кон заштита од изложеност на американскиот долар сугерира дека единствената валута наскоро ќе биде над 1,20 долари.
Еврото годинава доби повеќе од 12 проценти во однос на доларот, бидејќи мешавината од обновен оптимизам за растот на еврозоната и стравот од агендата на американскиот претседател Доналд Трамп создаде она што шефицата на Европската централна банка, Кристин Лагард, го нарече „глобален евромомент“. Порано овој месец, достигна четиригодишен максимум над 1,19 долари.
Голдман Сакс, Џеј Пи Морган и УБС веруваат дека еврото, кое оттогаш малку падна на 1,17 долари, ќе го пробие прагот од 1,20 долари во наредните месеци, бидејќи Федералните резерви на САД продолжуваат да ги намалуваат каматните стапки, намалувајќи ги некои од придобивките од држењето средства во долари.
Значаен фактор за растот на еврото беше брзањето на инвеститорите да ја заштитат својата изложеност на доларот, преку договори кои всушност се облози на еврото во однос на доларот.
„Тукушто го видовме врвот на ледениот брег“ на глобалните инвеститори кои ја хеџираат изложеноста на доларот, изјави за „Фајненшл тајмс“ Питер Шафрик, глобален макро стратег во „РБЦ Капитал Маркетс“.
„Тоа е главната причина за слабоста на доларот што ја видовме, а ќе има уште“, додаде тој.
Поточно, аналитичарите забележуваат дека големите пензиски фондови во некои земји ги зголемуваат нивоата на хеџирање на доларот од ниска основа. „Голдман Сакс“ очекува еврото да достигне 1,25 долари во следните 12 месеци. „Џеј Пи Морган“ очекува да достигне и до 1,22 долари до март. „УБС Инвестмент Банк“ очекува 1,23 долари пред крајот на оваа година.
Во просек, прогнозерите во инвестициските банки очекуваат единствената валута да достигне 1,20 долари во третиот квартал од следната година, според проценките собрани од „Блумберг“. Ова дополнително би ги оптоварило извозниците во регионот, а исто така би ја тестирало и безбедноста на ЕЦБ во однос на апрецијацијата на валутата.
Цената на хеџирањето на доларот за европските инвеститори е поврзана со американските каматни стапки, за кои се очекува да паднат во текот на следната година, со што ќе се затвори дел од јазот со каматната стапка на ЕЦБ. Експертите за девизи очекуваат ова да предизвика уште еден пораст на хеџирањето на доларот.
„Како што таа разлика на каматните стапки се стеснува… [хеџирањето] потенцијално станува поприфатливо за воведување“, рече Џеки Боуви, раководител на регионот Европа, Блискиот Исток и Африка во консултантската фирма „Чатам Фајненшл“.
Европските извозници веќе предупредија на удар врз нивната добивка поради силното евро и предупредија дека долгорочниот раст ќе им стави поголем товар.
Пробивката на еврото над 1,20 долари, исто така, би покренала прашања за тоа дали ЕЦБ треба да прифати намалување на каматните стапки за да ја ограничи валутата, со оглед на потенцијалниот притисок врз инфлацијата од зајакнувањето на еврото.
Нивото од 1,20 долари сè уште беше „линија во песокот“ за креаторите на политиките на ЕЦБ, рече Томаш Виеладек, главен европски макростратег во „Т Роу Прајс“. Луис де Гиндос, експерт за одредување стапки на ЕЦБ, во јули изјави дека девизен курс над тоа ниво би бил „многу покомплициран“.
Но, Доминик Банинг, раководител на стратегијата за девизен курс на Г10 во Номура, рече дека побавниот раст на девизниот курс би бил помала грижа за креаторите на политиките, со оглед на тоа што би можел да помогне во ублажување на инфлаторните притисоци што произлегуваат од зголемената економска побарувачка.
Поголема загриженост би била „доколку еврото брзо расте во време кога домашната побарувачка слабее, а со тоа и силата на валутата ги влошува дезинфлаторните тенденции“, додаде Банинг.
Некои банки се движат во спротивна насока: Сити предвидува дека еврото ќе достигне 1,10 долари во однос на доларот во следните шест до дванаесет месеци „со знаци на потенцијално повторно забрзување во САД“.
На подолг рок, други укажуваат на поширока диверзификација од средствата во долари, за кои може да се очекува да го користат еврото. Централните банки имаат намера да ги зголемат своите алокации во евра во текот на следните неколку години, според истражување објавено во јуни од страна на тинк-тенкот OMFIF.
„Апрецијацијата на еврото е структурна приказна, бидејќи менаџерите на резервните валути почнуваат да се одвраќаат од САД, а Фед ги намалува каматните стапки“, рече Виеладек.
