Доверливите проценки на највисокиот американски банкарски регулатор покажаа дека 11 од 22-те големи банки што ги надгледува имаат „несоодветно“ или „слабо“ управување со широк опсег на ризици, вклучувајќи сајбер напади и грешки на вработените, објави Блумберг во неделата.
Околу една третина од банките постигнале оценка од 3 или пониска на скалата од 5 поени за нивното севкупно управување со ризикот во доверливите проценки на Канцеларијата на контролорот на валутата, се вели во извештајот.
Во доверливите проценки, Канцеларијата на контролорот на валутата (OCC) рече дека 11 од 22 големи банки што ги надгледува имаат „несоодветно“ или „слабо“ управување со таканаречениот оперативен ризик, рекоа изворите, кои побараа да останат анонимни бидејќи информацијата не е јавна.
Тоа придонесе приближно една третина од банките да постигнат три или пониски резултати на скалата од пет точки за целокупното управување, велат изворите. Оценките се најнов знак дека американските регулатори се загрижени за нивото на ризик на најголемите банки во земјата по низата неуспеси минатата година.
Оперативниот ризик е една од категориите според која регулаторите го оценуваат севкупниот ризик во банките што ги надгледуваат. Индивидуалните рејтинзи на банките се строго чувани, но регулаторите понекогаш користат збирни податоци за рејтингот на банките за да ги истакнат областите на загриженост во дискусиите со другите агенции и индустријата.
OCC во изјава за Блумберг рече дека вршителот на должноста контролор Мајкл Хсу „постојано зборува за потребата банките активно да управуваат со нивните ризици со цел да изградат и одржуваат доверба во федералниот банкарски систем“.
Извештајот доаѓа по повеќечасовниот глобален прекин на компјутерските системи што влијаеше на услугите од воздухопловството до здравствената заштита, превозот и финансиите пред викендот.
Во OCC, проценката на оперативниот ризик се внесува во извештајот познат како CAMELS рејтинг, рејтинг на компании на скала од еден до пет за секоја компонента – адекватност на капиталот, квалитет на средства, управување, заработка, ликвидност и чувствителност на пазарниот ризик. Тие оценки создаваат вкупна оценка што го одредува степенот на контрола или слобода што една компанија ја има, вклучувајќи ги активностите во кои може да се вклучи и колкав капитал мора да поседува.
OCC конкретно не ги коментираше недоверливите наоди. Во соопштението, регулаторот рече дека вршителот на должноста контролор Мајкл Хсу „постојано зборува за потребата банките да се заштитат од самозадоволство и активно да управуваат со нивните ризици за да изградат и одржуваат доверба во федералниот банкарски систем“.
Оперативниот ризик е наменет да покрие низа потенцијални закани за банките надвор од лошите заеми или пазарните флуктуации кои предизвикуваат загуби. Тие може да вклучуваат сè, од грешки на вработените и правни проблеми до природни катастрофи и технолошки проблеми. Банките мора да им покажат на регулаторите планови за управување со таквите ризици и мора да го задржат капиталот против тие закани, услов за кој долго време се дебатира бидејќи е потешко да се измерат од кредитните или пазарните ризици.
Острите оценки се дел од сеопфатната регулаторна контрола по рекордните неуспеси на банките минатата година, по што регулаторите ветија дека ќе направат повеќе за да ги идентификуваат и да реагираат на проблемите. Портфолиото на големи банки на OCC се движи од регионални кредитори со средства од најмалку 50 милијарди долари до мегабанки со трилиони долари.
Во сведочењето пред Конгресот во мај 2023 година, Хсу рече дека иако ниту една од банките што пропаднале во тоа време не била под надзор на OCC, тој ги прегледал процесите на неговата агенција и ја нагласил потребата за „навремена и силна супервизорска акција“.
