Преговарачите меѓу Европскиот парламент и ротирачкото претседателство на Советот на ЕУ постигнаа договор за предлогот за директивата за соодветни минимални плати.
Новата директива има за цел да ја подобри адекватноста на законските минимални плати со цел да се обезбедат пристојни услови за работа и живот за вработените во Европа.
Минимална плата постои во сите земји-членки. Во 21 земја-членка, вклучително и Хрватска, тие се пропишани со закон, а во шест земји (Австрија, Кипар, Данска, Финска, Италија и Шведска) минималните плати се преговараат со колективно договарање.
Оваа директива не менува ништо за оние земји каде што минималните плати се преговараат во колективно договарање.
Во повеќето земји-членки со законски минимални плати, тие се несоодветни и оваа директива треба да го промени тоа.
Целта на директивата не е да се усогласи нивото на минималните плати во ЕУ, ниту да се воспостави единствен механизам за утврдување минимални плати во земјите-членки, бидејќи Унијата нема надлежност за овие прашања. Целта е да се воспостават минимални услови за утврдување на соодветна минимална плата со јасни и стабилни критериуми, кои редовно и навремено ќе се ажурираат и ќе се обезбеди вклученост на социјалните партнери.
Според договорената директива, се поставуваат стандарди за законски минимални плати од кои работниците би можеле пристојно да живеат. Овие стандарди ќе се одредуваат според куповната моќ, земајќи ги предвид трошоците за живот и општата стапка на раст и релативната структура на платите во секоја земја на ЕУ.
Договорено е ажурирањето на законските минимални плати да се врши најмалку на секои две години или најмногу на секои четири години за оние земји кои го користат механизмот за автоматско индексирање. Социјалните партнери ќе мора да бидат вклучени во процесот на утврдување и ажурирање на законските минимални плати.
Директивата исто така има за цел да ги зајакне работниците и синдикатите за време на колективното договарање. Според директивата, кога стапката на покриеност на колективното договарање е под 80 проценти во земја-членка, таа ќе мора да усвои национален акционен план за прогресивно зголемување на бројот на заштитени работници.
Земјите-членки каде огромното мнозинство работници се заштитени со колективни договори имаат помалку работници со ниски плати, пониски стапки на нееднаквост и генерално повисоки плати.
Директивата предвидува и подобрен мониторинг на спроведувањето на законот. Земјите-членки ќе треба да собираат податоци за покривањето на минималната плата и нејзината адекватност и да обезбедат работниците да имаат пристап до решавање спорови и да имаат право на компензација.
Договорената директива сега мора да биде одобрена од двајцата колегатори, Советот и Парламентот. Директивата влегува во сила 20 дена по нејзиното објавување во Службениот весник на ЕУ. Земјите-членки ќе имаат рок од две години да ја пренесат директивата во националното законодавство.
