Брисел е уверен дека до 2046 година, на Европа повеќе нема да и треба руски природен гас и целосно ќе се префрли на обновливи извори. Приоритет е зелениот водород, сончевата енергија и ветерна енергија. Ова ќе го промени редоследот на меѓународната сцена. Дали е реално да се напуштат вообичаените ресурси по четвртина век и како тоа ќе влијае на Русија, анализира РИА Новости.
Пари за ветар и сонце
„Ќе престанеме со увоз на руски гас најдоцна за 25 години. И Украина мора да се подготви за ова. Како и во другите земји, мора да знаете што да направите кога тоа ќе се случи“, предупреди Ангела Меркел за време на посетата во Киев.
Таа повика на развој на алтернативна енергија.
Пред една година, ЕУ предложи стратегија за широка употреба на зелен водород од обновливи извори на енергија (ОИЕ). За ова се распределуваат големи средства: до 2025 година, се планира да се инвестираат 180 до 470 милијарди евра во проектот. Според планот на Брисел, Киев може да стане еден од главните партнери.
Отпрвин, се изгледаше како скап потфат за еколозите. Но, постепено обновливите извори на енергија заземаат простор во европскиот енергетски сектор. Ова ги поттикнува амбициите на Европската унија: Силна економија, искуство и, што е најважно, недостаток на сопствени јаглеводороди, кои притискаат кон „зелена револуција“.
Французите, Германците, Австријците се борат за титулата водечка водородна сила. Во Германија, возовите веќе возат на ова еколошко гориво, делумно користено за греење наместо природен гас. Најголемата фабрика за производство на водород со електролиза во земјата сега е во изградба.
Белгија и Холандија сакаат да тестираат речен брод напојуван од зелено гориво. Во Австрија, трите најголеми концерни започнаа неколку заеднички проекти за употреба на водород во челичната индустрија. Во светот на обновлива енергија наместо цевководи – далноводи, наместо платформи за дупчење – области со соларни и ветерни инсталации. Се вреднуваат реткоземните метали – литиум, кобалт. Затоа Брисел гради активни врски со африканските земји каде што се ископуваат овие минерали.
Меѓу потенцијалните добавувачи е Украина. Таквите депозити се развиваат таму уште од советско време. Преговорите траат од минатата есен, а во февруари ЕУ одлучи да додели дополнителни 800.000 евра, вклучително и прашањето за набавка на критични суровини за програмата за техничка помош на Киев. Главниот аргумент за Западот е борбата против глобалното затоплување. Но, пионерите кои ги напуштија јаглеводородите во корист на обновливата енергија може да загубат: ќе треба да платат повеќе. И без сомнение сиромашните земји ќе претпочитаат да заштедат пари.
Во овој поглед, ЕУ не е ограничена само на убедување и дипломатија. Тамошниот пазар едноставно ќе биде затворен за недоволно зелените стоки. Од 2030 година, Брисел ќе воведе данок на јаглероден отпечаток – ќе се наплатува за сите производи чие производство и снабдување се поврзани со емисиите на јаглерод диоксид. Ова треба да ги заштити европските производители за време на транзициониот период и да ги натера странските компании да се префрлат на обновливи извори на енергија.
Уште една револуција и Русија
Се проценува дека Русија ќе загуби околу 34 милијарди евра за десет години поради оваа транзиција. Затоа Министерството за економски развој објави нова нацрт-стратегија за ниско ниво на јаглерод, чија цел е да ги намали емисиите на стакленички гасови за 25% до 2050 година.
И во Европа, соларните панели и ветерниците се повеќе се инсталираат.
„Првично, овој тип на производство на електрична енергија не може да се натпреварува со согорување на гас и јаглен. Но, се појавија нови технологии. За педесет години, електричната енергија од сончев панел стана поевтин неколку стотици пати и е еднаков на традиционалните извори на енергија“, се сеќава директорот на програмата „Енергетска економија“ во Руското економско училиште Виталиј Казаков.
Според него, за Европејците главната работа е економијата и дури тогаш – животната средина. Москва се уште останува на маргините на „зелената револуција“, но се обидува да одговори на европските иницијативи. И во ЕУ, Русија се смета за потенцијален пазар за европска опрема за обновлива енергија.
„Третата индустриска револуција завршува во светот и започнува четвртата. Една од главните карактеристики на индустриската економија е согорувањето на фосилни горива, пост-индустриската економија е користењето обновливи извори на енергија. Производството на гас е поисплатливо од јаглен, нуклеарното и обновливото. Кога се гори гас, емисиите на јаглерод диоксид се помали отколку од јаглен и нафтени производи, но се повисоки отколку од обновливи извори на енергија“, објаснува Константин Суховерхов, програмски координатор на Советот за меѓународни односи на Русија. Откажувањето на Брисел од фосилни горива тешко ќе ја погоди руската економија, рече тој.
Сепак, транзицијата кон обновливи извори на енергија, според експертите, ќе трае најмалку триесет години. Сето ова време, на Европската унија ќе и треба руски природен гас. Затоа земјите од ЕУ се обидуваат да не ги нарушат односите со Москва, туку нагласуваат дека иднината и припаѓа на обновливата енергија.
