Германија воведува своја верзија на зеленa картa: „Ако не го сториме тоа, ни се заканува хорор сценарио“

365

Владата во Берлин подготвува германска верзија на зелениот картон по примерот на Канада, бидејќи има милиони отворени работни места, а демографијата е неумолива пишува DW.

Едно око е вперено во работната сила од Западен Балкан.

„Воведуваме карта на шанса со транспарентен систем на бодување, за луѓето што ѝ се потребни на нашата земја полесно да дојдат до нас“, изјави министерот за труд Хубертус Хеил (СПД) за неделното издание на таблоидот „Билд“.

Таканаречената карта за шанса (Chancenkarte) е многу слична на американската или канадската зелена карта. Работодавците во Германија веќе подолго време бараат вакво нешто.

Затоа што на земјата и недостасува работна сила. Неуморната демографија вели дека до 2035 година ќе има седум милиони луѓе помалку на пазарот на трудот – освен ако имиграцијата значително не се зголеми.

Социјалдемократскиот министер Хајл вели дека е тешко да се бара работа во Германија ако физички не си таму, па затоа треба да го олесни доаѓањето.

Како што сега стојат работите, секој што го завршил своето образование во Германија – на кое било ниво – автоматски ќе добие картa за шанса.

Ако не, тогаш мора да исполнува три од четири критериуми: образование (квалификација) од странство, работно искуство од најмалку три години, познавање на германски јазик или претходен престој во Германија и дека е помлад од 35 години.

„Потребна ни е имиграција“, рече Хејл. „Од година во година согласно потребите би утврдиле контингент колку луѓе можат да добијат шанса за да бараат работа или пракса на одредено време. Во тој период ќе треба да се грижат за себе финансиски“.

Картата на шанси треба да го олесни доаѓањето во Германија, дури и без работа – да ја најде таа работа.

Поглед кон Балканот

Релативно новиот закон за имиграција во Германија дозволува секој што ќе најде работодавач да работи – под услов да е вешт во нешто. Може да бидат сметководители или возачи, важно е да имаат хартија.

Исклучок е таканареченото „правило на Западен Балкан“, усвоено во екот на бегалската криза, кога на мигрантите од Сирија и од Далечниот Исток масовно им се придружија баратели на азил од Србија, Македонија или Косово.

Тогаш беше прецизирано дека годишно 25.000 лица од земјите на Западен Балкан можат да добијат работни дозволи во Германија, дури и кога станува збор за неквалификувани работници.

Но, ова лето се покажа дека и тоа не е доволно. „Во земјите од Западен Балкан има многу работна сила која би работела во хотелите и рестораните во Германија“, изјави Гвидо Челик, првиот човек на здружението на угостители и хотелиери Дехога.

На таа индустрија, по брзото закрепнување по ерата на заклучување, одеднаш и недостасуваше многу труд. Слично се случи со аеродромите и авиокомпаниите кои отпуштаа луѓе за време на периодот на заклучување. Затоа ова лето беше хаотично во Германија за многумина кои сакаа да одлетаат на одмор.

Со имиграција против катаклизмата

„Никогаш во Германија немало толку многу слободни работни места како денес“, напиша неодамна во наслов магазинот „Шпигел“. „Недостигот од персонал ги задушува аеродромите, рестораните или базените – а сепак тоа е само мала работа во споредба со она што и се заканува на земјата.

Статистиката покажува дека 1,74 милиони работни места се слободни, иако во реалноста веројатно има многу повеќе.

Така, работното место во грижата за стари лица останува празно во просек по 239 дена – односно работодавците не можат да најдат негувател речиси осум месеци. Тешко дека е подобро со лимари, техничари за греење и климатизација каде што чекањето за нов вработен е по 224 дена. Во високоградбата се бара работник во просек 221 ден, а за медицинските сестри, акушерки и болничари просекот е 188 дена.

Сето ова може да доведе до хорор сценарио за германската економија, во кое до 2060 година би имало само 1,7 работници по пензионер. И денес тој сооднос не е голем (2,7), што доведува до релативно ниски пензии.

За да се избегне ова, експертите пресметале дека Германија има потреба од 400.000 имигранти секоја година.

Затоа, велат од владејачката коалиција, потребна е промена на парадигмата – односно Германија конечно да се прогласи за „земја на имигранти“ како Канада.

Колку промени бара ова, убаво говори еден од предлозите на либералите: тие сакаат да го воведат англискиот како втор јазик во германските институции кои работат со граѓаните. Така може да биде дека додека гастарбајтерите учат германски, германските државни службеници учат англиски.