Една од проблематичните практики на Интернет е собирањето на кориснички податоци и следствено на нивна трговија. Постојат различни начини на прибирање податоци, од т.н. „гребење“ на мрежата кога, на пример, компаниите кои се занимаваат со вештачка интелигенција собираат лични фотографии од социјалните мрежи и други веб-страни и ги обучуваат нивните алгоритми за вештачка интелигенција врз основа на нив.
Друг облик на собирање податоци е кога технолошките компании, особено најголемите, овозможуваат бесплатно користење на нивните апликации и за возврат, користат различни кориснички податоци и ги продаваат на посредници за податоци или огласувачи.
Еден од најпроблематичните методи за вакво користење на податоци е нивната продажба за таргетирано рекламирање. Таквата практика прерасна и во посебна софистицирана индустрија вредна десетици милијарди евра. Постојат различни пристапи при собирање на такви информации. Потребни се помалку од 10 милисекунди за онлајн огласувачите да купат рекламен простор на страницата на која штотуку дојдовте. За да се движите толку брзо, тие мора да ве следат прилично блиску. За да го направите ова, веб-страниците и апликациите користат комбинација од колачиња, невидливи пиксели и профилирање на уреди – попознати како „тракери“. Тие продаваат информации за тоа кој сте и што гледате на рекламни компании. Овие компании го упатуваат вашиот профил на GPS (каде сте, па дури и со кого сте) и други информации за да дознаат што сакате. Постојат различни начини на кои веб-страниците ги следат корисниците.
Некои од овие режими се посуптилни, како невидлив пиксел или колаче, додека други пристапуваат до GPS-от на корисничкиот уред за да го лоцираат.
VPN провајдерот, SurfShark, започна проверка за следење на корисниците од веб-страницата. Истражувањето е главно поврзано со САД, но е доста индикативно. SurfShark откри дека некои од најчесто користените веб-страници кријат до 100 тракери, од кои сите се дизајнирани да соберат што е можно повеќе кориснички информации.
