Новите генерации на работници не ја бараат само платата – тие бараат смисла, развој и флексибилност. Во свет каде што лојалноста се мери со вредност, не со години, менувањето на работа е новиот нормален избор.
Во време кога пазарот на трудот доживува постојани промени, а деловниот свет сè повеќе се дигитализира и глобализира, се поставува прашањето: зошто работниците денес почесто ги менуваат работните места, често дури и пред да завршат три години на едно работно место?
Порано долгорочната работа во иста компанија се сметаше за норма, знак на лојалност и стабилност. Денес тоа сè повеќе станува исклучок отколку правило.
Промена на перцепциите за лојалноста
За разлика од претходните генерации, кои често ги градеа своите кариери во една компанија, денешните работници – особено помладата генерација – повеќе не ја врзуваат својата лојалност исклучиво на компанијата, туку на сопствениот професионален раст и развој. Доколку по одреден период нема можност за напредок во компанијата, промената на работното место се доживува како логичен и оправдан чекор.
Овој пристап не е нужно одраз на недисциплина или нетрпеливост, како што често се толкува во потрадиционалните кругови. Напротив, тој покажува способност за прилагодување, потреба од предизвици и свесност за сопствените вредности на пазарот на трудот.
Плата, бенефиции и рамнотежа
Една од најчестите причини за промена на работните места е финансискиот надомест. На многу работници им е полесно да добијат покачување со менување на работодавачот отколку со редовно унапредување во истата компанија. Компаниите често нудат подобри услови на новите вработени за да ги привлечат, додека тие ретко нудат конкурентни пакети за задржување на постојните вработени.
Покрај платата, сè повеќе се ценат и поволностите како што се флексибилно работно време, работа на далечина, дополнителни денови за одмор, како и поддршка за ментално здравје и професионален развој. Доколку работодавачот не ги следи овие трендови, работниците не се двоумат да бараат нови можности.
Професионален развој и досада
Работењето на иста позиција долги години често доведува до исцрпеност, особено за амбициозните и високо мотивирани поединци. Доколку компанијата не понуди можност за дополнително образование, стекнување нови вештини или напредување во рамките на хиерархијата, вработениот губи интерес.
За многумина, промената на работните места е единствениот начин да ги прошират своите професионални хоризонти, да стекнат нови компетенции и да излезат од нивната комфорна зона. Во овој контекст, „скокањето“ од едно на друго работно место веќе не е знак на нестабилност, туку активно управување со сопствената кариера.
Култура и менаџмент на компанијата
Атмосферата на работното место има големо влијание врз одлуките на вработените. Лоши меѓучовечки односи, неефикасни менаџери, недостаток на транспарентност и комуникација – сето ова се причините поради кои луѓето избираат да си заминат, дури и ако финансиските услови им одговараат.
На компаниите кои не развиваат здрава и поддржувачка култура, во која се вреднуваат индивидуалните придонеси и се овозможува отворена комуникација, им е сè потешко да задржат квалитетен персонал.
Разлики на генерациите и нови вредности
Милениумците и генерацијата Z имаат различни погледи на работата од нивните претходници. За нив работата не е само средство за опстанок, туку и простор за самореализација. Тие ја ценат работната средина која ја почитува индивидуалноста, вклученоста, работната флексибилност и можноста за изразување.
Исто така, не им е чудно целосно да ја менуваат насоката на кариерата неколку пати во животот – од корпорација до хонорарци, од редовен работен однос до сопствен стартап. Тие ја сметаат динамиката и истражувањето како природен начин на развој.
Во денешното деловно опкружување, останувањето на едно работно место повеќе од три години станува исклучок наместо правило. Тоа не е нужно негативен тренд – туку одраз на промена на начинот на размислување, приоритетите и достапните можности. Работодавците кои сакаат да задржат квалитетни луѓе ќе треба да понудат повеќе од стабилност – тие ќе треба да понудат значење, простор за раст и почит.
Во спротивно, работниците ќе продолжат да одат понатаму – во потрага по работно место кое ќе им обезбеди повеќе од обична егзистенција.
Фото:Pixabay