Кина би можела да купи десет пати повеќе злато отколку што официјално објавува, проценките на аналитичарите стануваат сè погласни, пишува „Фајненшл тајмс“. Ваквата динамика ја става Кина во центарот на моменталниот рекорден раст на цената на златото, а во исто време го поставува прашањето колку пазарот за овој скапоцен материјал, кој е исто така безбедно засолниште за инвеститорите, е под влијание на сè понетранспарентните потези на централните банки.
Иако Народната банка на Кина објавува скромни месечни купувања во опсег од еден до два тона, проценките на банката „Сосиете женерал“ сугерираат можни 250 тони реални купувања, што би сочинувало повеќе од една третина од вкупната глобална побарувачка на централните банки. Аналитичарите го толкуваат ова како продолжение на стратегијата за дедоларизација на Кина, при што купувањата остануваат надвор од радарот поради помала транспарентност и политичка чувствителност.
Повеќе канали
Трговците и аналитичарите се обидуваат да ги заобиколат официјалните статистики користејќи алтернативни методи, како што се следење на големи нарачки од 400 унци или британски извоз на злато во Кина. Некои експерти проценуваат дека реалните резерви на Кина надминуваат пет илјади, двојно повеќе од официјалните бројки. Дополнителна сложеност е воведена од фактот дека Кина купува преку неколку канали – државната агенција Сејф, суверениот фонд CIC и војската – од кои ниту еден не е должен редовно да објавува податоци.
Глобално, уделот на златото во резервите надвор од САД порасна од 10 на 26 проценти во текот на изминатата деценија, но сè помал дел од овие купувања завршуваат во статистиката на ММФ. Додека пред четири години околу 90 проценти од купувањата беа јавно објавени, денес само една третина од нив се видливи. Причините се повеќекратни: избегнување на предвремени движења на цените, политички последици од отворените купувања со цел заштита од доларот, но и искуството од претходните негативни реакции на пазарот.
Меѓународна улога
Проценките за реалните кинески купувања стануваат сè потешки поради комбинацијата од увоз, домашно производство и секторот за злато, како и статусот на Кина како најголем производител во светот. Некои модели, како оној на „Пленум Рисрч“, сугерираат дека разликата помеѓу официјалните податоци и реалноста е огромна: за 2023 година, тие проценуваат дури 1.351 тони потенцијални официјални купувања.
Заедно со силните купувања, Кина гради и меѓународна улога – одредени земји во развој, како што е Камбоџа, почнуваат да складираат злато во кинески трезори. Сепак, и покрај аналитичките модели, повеќето експерти признаваат дека реалниот обем на кинески купувања е тешко да се сфати.