Соединетите Американски Држави се најголемиот светски придонесувач за глобалниот пластичен отпад. Ова покажува извештај за улогата на САД во загадувањето на океаните, кој беше нарачан од Конгресот како дел од „Законот за спасување на нашите мориња 2.0“, донесен во декември 2020 година.
Севкупно, Соединетите држави придонеле со околу 42 милиони тони пластичен отпад во 2016 година – повеќе од двојно повеќе од Кина и повеќе од земјите на Европската унија заедно, според анализата, цитирана од АФП.
Во просек, секој Американец создава 130 килограми пластичен отпад годишно, Британија е следната на листата од 99 килограми по човек годишно, а по неа е Јужна Кореја со 88 килограми годишно.
„Успехот на чудесниот изум на пластика во 20 век доведе до глобална поплава од пластичен отпад речиси секаде каде што гледаме“, рече Маргарет Спринг, главен научен директор на Monterey Bay Aquarium, кој претседаваше со експертската комисија што го подготви извештајот.
Таа додаде дека глобалниот пластичен отпад е „еколошка и социјална криза“ што ги погодува внатрешните и крајбрежните заедници, загадените реки, езерата и плажите, ставајќи економски товар врз заедниците, загрозувајќи го дивиот свет и загадувајќи ги водите од кои зависи човечката храна.
Светското производство на пластика порасна од 20 милиони тони во 1966 година на 381 милион тони во 2015 година, што е 20-кратно зголемување за половина век, се вели во извештајот.
Првично, фокусот на отпадот од океаните беше фокусиран исклучиво на бродските и морските ресурси, но сега е познато дека речиси секоја пластика на копно има потенцијал да стигне до океаните преку реки и потоци.
Скоро илјада видови на морски животни се подложни на заплеткување со пластика или ингестија на микропластика, кои потоа се пробиваат низ прехранбената мрежа назад до луѓето.
Според сегашните стапки, количината на пластика што се фрла во морињата би можела да достигне 53 милиони тони годишно до 2030 година, што е приближно половина од вкупната тежина на рибите кои се ловат годишно во океанот, се вели во извештајот.
Присуството на пластика во комуналниот цврст отпад расте, особено од 1980-тите, но рециклирањето заостанува, зголемувајќи ја пластиката во депониите.
Извештајот предлага голем број чекори за справување со кризата – прво намалување на производството на пластика, на пример со поставување на национален плафон.
Другите предложени дејства вклучуваат употреба на материјали кои побрзо се разградуваат и полесно се рециклираат, намалуваат дел од пластиката за еднократна употреба и го подобруваат управувањето со отпадот, како што се техниките за отстранување на микропластиката од отпадните води.
Подобрувањето на технологијата за собирање отпад би ја запрело пластиката во водните патишта, додека запирањето на фрлањето пластика директно во самиот океан, исто така, останува приоритет.
Собирањето податоци е исто така критичен приоритет, се додава во извештајот, во кој се повикуваат Соединетите држави да воспостават системи за следење и мониторинг на изворите на отпад.
Извештајот, кој и беше претставен на федералната влада, повикува на национална стратегија за справување со кризата најдоцна до крајот на 2022 година.
