Иако крајната цел на Стив Вознијак и неговиот деловен партнер Алекс Филдинг е да ја исчистат орбитата од вселенски отпад, нивната компанија првично ќе направи нешто друго – тоа ќе биде, како што рече Филдинг за TechCrunch, „мапирање на вселенските отпадоци кои моментално се во орбита“. Приватната вселенска компанија Privateer, која беше лансирана во тајност од двајцата, ќе започне со активна работа на својата мисија следната година.
Нивниот прв сателит, наречен Pono 1, ќе биде лансиран во орбита на 11 февруари следната година. Тоа ќе биде мал сателит со големина од 3 стандардни Cubesat модули (10x10x30 cm). Ќе биде опремен со вкупно 42 сензори, од кои 12 ќе бидат камери и 30 неоптички сензори. Нивната задача ќе биде да ја снимаат состојбата во орбитата и да го следат движењето и на најмалите парчиња вселенски отпад, со точност од дури 4 микрометри.
За да не произведуваат и самите вселенски отпад, сателитот на Вознијак и Филдинг ќе биде изработен од карбонски влакна и со помош на технологија за 3D печатење, што ќе му овозможи целосно да изгори во орбитата за време на планираното деорбитирање. Првиот сателит во орбитата ќе помине околу 4 месеци, но веќе во април Privateer планира да го лансира својот втор сателит, Pono 2, со иста цел. Филдинг вели дека тие веќе избрале партнер за лансирањата и ги добиле сите потребни дозволи.
Целта на овие акции, како и целокупното постоење на Privateer, е да се мапира секој, дури и најмалиот дел од вселенскиот отпад што неконтролирано орбитира. Ќе се создаде орбитална „Google Maps“, услуга која ќе ги нуди своите услуги на приватни и државни вселенски компании за да им помогне да избегнат судири со опасни парчиња ѓубре при лансирање на идни вселенски мисии. Тие веќе се согласија да работат со американските вселенски сили за да ги користат нивните услуги за мапирање на орбиталниот отпад.
Филдинг, иако вели дека е оптимист, смета дека светот е одамна задоцнет со овој проект. „Веројатно сме само 24 месеци од првата човечка жртва во орбитата, која ќе биде предизвикана од загадувањето на ниската орбита на Земјата“, рече тој.
Вселенските отпадоци се голем и растечки проблем. Во моментов, според проценките, во орбитата има над две милијарди различни фрагменти, од кои над 34.000 се поголеми од 10 и 750.000 поголеми од еден сантиметар. Дури и помалите парчиња вселенски отпад, бидејќи се движат со брзина до 40.000 км / ч, се опасни за вселенските мисии, особено за оние со човечки екипажи.
