Изабел Шнабел, членка на Извршниот одбор на Европската централна банка (ЕЦБ), на конференција во Франкфурт рече дека неизвесноста што владее во однос на брзината на дезинфлација го оправдува пристапот „зависен од податоци“, кој телото го применува при донесување одлука за мерки на монетарната политика, вклучувајќи го и движењето на клучните каматни стапки на ЕЦБ.
Во својот говор, Шнабел посочи дека таквиот пристап признава дека монетарната политика треба да го земе предвид начинот на кој економијата реагира на најбрзиот циклус на зголемување на каматните стапки во историјата на еврозоната, како и дека треба да се има предвид дека недостатокот на историски преседан значи „дека можеме во помала мера да се потпреме на искуството од минатото“.
Таа рече дека Извршниот одбор на ЕЦБ затоа на секој претстојниот состанок ќе оценува дали влијанието на кумулативното заострување на монетарната политика врз идната траекторија на инфлација е доволно силно за да обезбеди одржливо и навремено враќање на инфлацијата до целта од два проценти или дали темпото на дезинфлација е премногу бавно за ЕЦБ да се увери дека сегашните монетарни мерки можат да обезбедат среднорочна ценовна стабилност.
„За да ја обезбедиме робусноста на монетарната политика, ќе треба да го разгледаме не само основното сценарио за изгледите за инфлација, туку и целата распределба на ризикот. Тоа е затоа што, иако прогнозните грешки почнуваат да се намалуваат, сè уште постои екстремно висок степен на несигурност во однос на среднорочните изгледи за инфлацијата“, предупреди Шнабел, наведувајќи ги зголемените трошоци за работна сила, појавата на екстремни временски настани што доведуваат до нарушувања во синџирите на снабдување, меѓу ризиците, земјоделството и туризмот, како и растот на учеството на кредитите на населението со фиксна каматна стапка и релативно високи инфлациски очекувања.
Таа нагласи дека затоа Извршниот одбор на ЕЦБ внимателно ќе ги одмери овие и другите релевантни ризици на претстојните состаноци.
„Доколку оцениме дека сегашните мерки се неконзистентни со навремено враќање на инфлацијата на нашата цел од два отсто, дополнителното зголемување на каматните стапки би било оправдано. Во ситуација на структурни инфлаторни пречки и „затегнатост“ на пазарот на труд, тоа би обезбедило против натамошен зголемен ризик инфлацијата да остане над нашата цел предолго“, рече Шнабел.
Спротивно на тоа, објасни таа, доколку оценката за преносот на монетарната политика сугерира дека темпото на дезинфлација се одвива по желба, „можеме да си дозволиме да почекаме до следниот состанок за да собереме повеќе докази за тоа како забавувањето на агрегатната побарувачка ќе се пренесе на цените и платите“.
„Според пристапот базиран на податоци, не можеме да предвидиме на кое ниво каматните стапки ќе го достигнат врвот или колку долго ќе треба да се држат на рестриктивни нивоа. Ние, исто така, не можеме да се посветиме на идни акции“, нагласи Шнабел.
Таа заклучи дека со поставување на монетарната политика „состанок по состанок, со отворен ум и врз основа на дојдовни податоци и проценка на ризикот за изгледите за инфлација“, може да се осигура дека клучните каматни стапки на ЕЦБ се поставени на соодветни рестриктивни нивоа сè додека неопходни за постигнување навремено закрепнување на инфлацијата до среднорочна цел од два проценти.
