Пандемијата „Ковид-19“ доведе до загуба на стотици илјади работни места во глобалниот енергетски сектор по неколкумесечни ограничувања што го блокираа пристапот на луѓето до работни места и банкротираа многу нафтени и гасни компании. Бидејќи Меѓународната агенција за енергија (МАЕ) и некои влади инсистираат на транзиција кон зелена енергија, ова може дополнително да ја влоши работната сила во секторот за нафта и гас, истакнува Фелисити Бредсток за Oilprice.
Ако овој план се имплементира на глобално ниво, тогаш индустријата ќе мора да бара да се воведат јасни политики за да се обезбеди создавање работни места и преквалификација за милиони луѓе кои ќе ги загубат своите работни места.
По конференцијата на ОН за климата, позната како COP26, на почетокот на ноември, на која присуствуваа голем број светски лидери и претставници на еколошки организации, беше договорено дека светот мора да помине низ енергетска транзиција, преминувајќи од фосилни горива кон алтернативи како што се обновливите извори на енергија. Но, напуштањето на главните светски енергетски извори значи и напуштање на големите инфраструктури и кратење на милиони работни места, освен ако не постои план за преориентирање на енергетските структури и работниците во оваа транзиција.
Приближно 400.000 работни места беа укинати во енергетскиот сектор во 2020 година, од кои половина само во САД. Некои од најстабилните нафтени гиганти беа принудени да ги намалат работниците, при што Exxon ја намали својата работна сила за 15 отсто, или околу 14.000 вработени, а да не зборуваме за помалите компании кои на крајот банкротираа.
Со спроведувањето на политиките за енергетска транзиција, нафтениот сектор се очекува дополнително да се намали, за околу 20% во следната деценија и за 95% помеѓу 2031 и 2050 година.
Бидејќи фабриките за јаглен во САД и Европа се затвораат со зголемена стапка, јасно е дека губењето на работни места во изминатата година е само почеток на долг процес. Ова предвремено затворање на централите е поврзано со ветувањата на големите економии за намалување на нивниот јаглероден отпечаток.
Британската влада планира постепено да го укине производството на јаглен до 2024 година, една година порано од првично планираното. Електраните во САД минуваат низ слична транзиција, а постројката во близина на Нукла, Колорадо, ќе биде затворена три години порано од планираното.
Иако ова е добра вест за еколозите, бидејќи емисиите на јаглерод ќе се намалат, тоа може да биде катастрофа за многу заедници кои продолжуваат да се потпираат на работните места во енергетскиот сектор.
Покрај губењето на работните места, неколку населби лоцирани во близина на локациите за производство на фосилни горива може да очекуваат огромни загуби на приходи, освен ако не се направи нешто за поддршка на локалните економии за време на зелената транзиција.
Во случајот со Нукла, невработеноста во малиот град преку ноќ се удвои. И тоа би можело да се случи повторно во други градови во услови на планови за затворање на дваесетина електрани на јаглен во САД оваа деценија.
Сепак, некои експерти укажуваат на огромниот потенцијал на овие места за надградба на постоечката енергетска инфраструктура за да може да се користи за други цели.
Во овој поглед, Соединетите Држави имаат огромно искуство во справувањето со проблемите како што се намалувањата на работните места поради преголемото потпирање на специфични индустрии, како што се индустријата за челик и дрво, но можеби ниту една од нив не е толку голема како секторот за фосилни горива.
Само во САД, секторот за нафта и гас вработува околу 160.000 луѓе. Приближно 50.000 луѓе се вработени одделно во ископувањето јаглен, според Бирото за статистика. Ова е само дел од вкупниот број вработени вклучени во индустријата за фосилни горива во Соединетите Држави преку сродните индустрии.
Иницијативите како што е Планот за фер транзиција во Колорадо, создаден во 2020 година за поддршка на работниците во транзиција, би можеле да им помогнат на заедниците да станат помалку зависни од индустриските промени. Други држави развиваат слични стратегии за да обезбедат работници да не бидат отпуштени бидејќи производството на фосилни горива се намалува. Но, тоа ќе бара значително финансирање и политичка поддршка на федерално ниво, со оглед на тоа колку работни места се во прашање, рече Бредсток.
Многу работници во секторот за нафта и гас не сакаат да се занимаваат со фосилни горива, каде што веројатно ќе заработат пониски плати.
Но, оптимистички е во овој случај што веќе гледаме зголемување на бројот на работни места во секторот зелена енергија, достигнувајќи 12 милиони ширум светот. Ова е зголемување во споредба со пријавените 11,5 милиони вработени во 2019 година. Повеќето од овие работни места се во Кина, која држи околу 39 отсто од овој пазар на труд, а потоа следуваат Бразил, Индија, САД и Европската унија.
