Уште во пролетта Apple, во соработка со Универзитетот во Вашингтон и Seattle Flu Study организацјата, започна студија со задача да тестира дали паметните часовници можат рано да детектираат респираторни заболувања како КОВИД-19. Првите резултати од ова истражување би можеле да бидат познати до крајот на годината, а во меѓувреме ги знаеме резултатите од сличното истражување спроведено од Универзитетот Дјук.
Имено, тим од меѓународни истражувачи разгледуваше случаи на свински грип и оние со обична настинка и откри дека уредите што се носат откриваат инфекција на свински грип во 92 проценти од случаите, додека обичната настинка ја регистрирале со точност од 88 проценти.
Покрај тоа, блага до умерена инфекција може да се разликува 24 часа пред развојот на симптомите во 90 проценти точност за свинскиот грип и 89 проценти точност за обичната настинка. Овие наоди беа објавени од истражувачите во онлајн списанието JAMA Network.
Официјалните бројки велат дека приближно 9% од светската популација се заразува со грип секоја година, со три до пет милиони тешки случаи и меѓу 300 и 500 илјади смртни случаи годишно. Возрасните се заразуваат истовремено со приближно четири до шест настинки годишно, а децата со шест до осум обични настинки; повеќе од половина од инфекциите се предизвикани од човечки риновируси.
Со оглед на многу заразната природа на респираторните вируси и нивните различни периоди на инкубација, инфекциите често се шират брзо, особено затоа што во моментов не постојат пресимптоматски скрининг методи за идентификување на респираторни вирусни заболувања. Со појавата на нови вируси како што е SARS-CoV-2, клучно е брзо да се идентификуваат и изолираат заразните носители на вируси, вклучително и пресимптоматски и асимптоматски лица.
Се покажа дека преносните сензори за биометриски надзор се корисни за откривање на инфекции пред да се појават симптомите. Ова се ефтини и достапни технологии, дигитални биомаркери, кои снимаат физиолошки мерења.
Податоците како што се отчукувањата на срцето во мирување, варијабилноста на отчукувањата на срцето, акцелерометријата, активноста на електродермалната кожа и температурата на кожата може да укажуваат на инфекција или да предвидат дали и кога некое лице ќе се зарази по изложување на вирусот. Затоа, откривањето на абнормални биосигнали со помош на уреди за носење може да биде првиот чекор во идентификувањето на инфекциите пред да започнат симптомите.
Истражувачите развиле модели на дигитални биомаркери за рано откривање на инфекција и предвидување на сериозноста по изложување на патогенот, но пред развојот на симптомите. Ова пак овозможи идентификација на рани пресимптоматски или асимптоматски инфекции. Моделите беа креирани со помош на Python Scikit-lear и беа потврдени со вкрстена проверка, постапка што се повторуваше за секој сет на карактеристики на секои 12 часа.
Притоа, беа развиени 25 бинарни, случајни модели на класификација на шумот за да се предвиди инфекција. Секој модел опфаќа различен период по инокулација. Кај вирусот Х1Н1, моделите ја откриле инфекцијата 36 часа по инокулацијата со точност од 89% помеѓу 24 и 36 часа пред почетокот на симптомите.
Просечниот почеток на симптомите кај риновирусите беше 36 часа по инокулацијата. Моделите кои предвидуваа инфекција беа 78% точни веќе 12 часа по инокулацијата, или 24 часа пред почетокот на симптомите. Перформансите на моделот достигнаа врв на почетокот на симптомите, кога настинката погоди 88% од случаите.
Оваа студија сугерира дека рутинскиот физиолошки мониторинг со користење на конвенционални носители може да идентификува претстојна вирусна инфекција пред да се развијат симптомите. Способноста да се идентификуваат поединци за време на оваа критична рана фаза, кога многумина можат да го шират вирусот дури и без да бидат свесни за тоа, може да има широк ефект. Во услови на глобална пандемија САРС-КоВ-2, потребата за такви пристапи никогаш не била поизразена, велат истражувачите.
Способноста рано да се открие инфекцијата, да се предвиди како инфекцијата ќе се промени со текот на времето и да се утврди кога ќе се појават здравствени промени кои бараат клиничка нега, може да ја подобри распределбата на ресурсите и да спаси животи, заклучуваат истражувачите.
Фото:Pixabay
