Долгорочната проекција на ММФ покажува дека до 2040 година, Кина и Индија заедно ќе имаат повисок БДП врз основа на паритет на куповната моќ од Соединетите Американски Држави (САД) и осумте најголеми други земји кои ја санкционираа Русија заедно, според економистот Горан Николиќ во нова анализа „Економските аспекти на војната во Украина и западните санкции против Русија“.
Паритет на куповната моќ се користи за споредување на животниот стандард помеѓу различни земји земајќи го предвид домашниот производ по глава на жител во однос на трошоците за живот во секоја земја, пишува Нова економија.
Развојот на модерната наука и индустриската револуција им дадоа на Западна Европа и нејзината американска гранка економска способност да создадат огромна воена моќ, овозможувајќи им да го стават поголемиот дел од планетата под своја сфера на влијание, се вели во анализата на Николиќ објавена во списанието „Finansije“ .
Меѓутоа, бидејќи Кина е водечка индустриска сила („светска работилница“) речиси една деценија, зголемувајќи го својот удел во глобалното индустриско производство и економската активност воопшто од година во година, се чини дека токму овој процес може да оди во нејзина полза.
Земјите кои воведоа санкции кон Русија (САД, Канада, Британија, ЕУ, Јапонија, Јужна Кореја, Австралија, Нов Зеланд, Тајван, Сингапур, Норвешка, Исланд, Швајцарија и Лихтенштајн) произведоа речиси четири петтини од глобалниот БДП.
Глобализацијата, а особено невидениот раст на Кина, а во помала мера Индија (и другите земји во развој кои напредуваа економски двојно побрзо од Западот), сериозно ја намалија таа моќ, особено во последната четвртина век.
Развиените земји произведуваат само околу 57 отсто од глобалниот БДП
Се проценува дека оваа година развиените земји произведуваат само околу 57 отсто од глобалниот БДП мерено според пазарните стапки.
Заменик-управниот директор на ММФ Гита Гопинат укажува дека санкциите наметнати на Русија најверојатно ќе ја намалат доминацијата на доларот и ќе промовираат други валути, особено криптовалути и дигитални валути. Ова може да доведе до колапс на меѓународниот монетарен систем.
Бидејќи многу земји, особено Кина и Јапонија, имаат огромни количини девизни резерви деноминирани во долари, во случај на пад на вредноста на доларот, Пекинг би се соочил со огромни загуби, но поради виртуелниот колапс на монетарниот систем закотвен во американски долар, ќе има можност да ја промовира својата валута.
