Иако пораснал во сиромаштија, Гери Стивенсон веќе бил милионер на 26-годишна возраст. Меѓутоа, набрзо ја напуштил добро платената работа и станал активист кој се бори против економската нееднаквост.
Развојниот пат на овој британски економист беше многу турбулентен. Роден е во 1987 година во сиромашно лондонско семејство, па морал да почне да заработува на 12 години. Тој го направи тоа со дистрибуција на весници на адресите на претплатниците. На 16 години влегол во попрофитабилната, но морално и правно сомнителна „работа“ да продава марихуана, поради што бил исфрлен од училиште. Бидејќи бил интелигентен и вреден, тој сепак успеал да дипломира на Лондонската школа за економија, каде студирал математика и економија. Кога имал 21 година, почнал да работи како брокер во Ситибанк. За време на финансиската криза од 2008 година почна многу добро да заработува и веќе на 26 години стана милионер. Бил прогласен за „најпрофитабилен брокер на Ситибанк“, но незадоволен од таа работа набрзо ја напуштил работата и почнал да се занимава со активизам. Во моментов главна тема му е економската нееднаквост, која ја смета за причина за потенцијалниот колапс на економијата. Тој се занимава со тоа на неговиот канал на YouTube, во написи за весници и во книгата The Trading Game, која неодамна ја промовираше.
„Глобалната економија сè повеќе и повеќе пропаѓа, а економистите се чини дека тоа не го забележуваат. Веќе 15 години прават прогнози кои на крајот ќе испаднат неточни и никому ништо“, изјави неодамна тој за новинарите на Ел Паис.
Стивенсон тврди дека токму поради тоа заработил многу пари како брокер, најмногу благодарение на неговото здраворазумно размислување кое често се коси со мислењата на стручната јавност: „Да ја земеме на пример 2011 година. Тогаш сите очекуваа подобрување на економската состојба и се излажаа. По нуклеарната криза во Јапонија, никој не знаеше што да очекува во иднина, но сите се преправаа дека знаат. Во вакви кризи го следев својот инстинкт и здрав разум и успеав да профитирам од тоа“.
Еврпејците лесно се откажуваат од стандардот на благосостојба
Според него, оптимизмот на економистите чоесто е неоснован бидејќи тие не гледаат структурни проблеми во економијата. Затоа тие се справуваат само со последиците од кризите наместо со нивните причинители. А причините се нееднаквата и неправедна распределба на добрата во денешното општество. „Видете само колку добро платени економисти прават грешки. Погледнете што прават политичарите – тие се обидуваат постојано да победуваат на избори, а не навистина да го прават она за што се платени. „Никој во јавната сфера не е мотивиран да ја направи вистинската работа“, вели Стивенсон.
Поради сето наведено, тој е убеден дека во следните 10 години драстично ќе се зголеми бројот на сиромашни. Како што велат, британската економија е поставена за богатите лесно да се збогатат, а бидејќи парите ги нема во изобилство, парите што завршуваат кај нив мора да се земат од некого.
„Средната класа се топи и ми се чини дека овој тренд ќе продолжи. Европските народи мислат дека не можат да уназадат, дека не можат да се вратат на нивото на кое се сега Колумбија, Мексико, Бразил… Но, не гледаат дека од ден на ден се откажуваат од стандардите на благосостојба кои некогаш беа несомнени. , дека го прифаќаат она што никогаш не би го прифатиле во минатото“, смета овој економист.
Затоа во иднина очекува раст на нееднаквоста, намалување на работничките права и секако дополнително богатење на и онака богатите.
