Ако ви е тешко да се отворите и се плашите да разговарате со терапевт, новото истражување покажува дека не сте единствените, туку и дека наскоро би можеле да добиете нова опција. Имено, студијата на Универзитетот Edith Cowan (ECU), објавена во Frontiers in Virtual Reality, покажа дека 30 отсто од луѓето повеќе сакаат да зборуваат за своите негативни искуства со аватар за виртуелна реалност отколку со жива личност, без разлика колку е професионална.
Истражувачите ги споредија социјалните интеракции во кои луѓето учествуваа во VR разговорите со оние во кои разговараа лице в лице. Притоа, тие користеа технологија за снимање на движење на целото лице и телото за да создадат што е можно пореални аватари кои внимателно ги имитираат нивните вистински колеги, а потоа анализираа како луѓето реагираат на интеракција со аватари во споредба со вистинските луѓе.
Учесниците оценија различни искуства: уживање, перципирано разбирање, удобност, незгодност и обем на информации откриени за себе. Се испостави дека луѓето ја оцениле VR социјалната интеракција како слична на интеракцијата лице-в-лице. Единственото чувство на блискост било поголемо кога разговарале лице в лице со соговорникот, открива водителот на студијата, психолог и комуникатор др. Шејн Роџерс.
„Оваа технологија има потенцијал за широка примена во многу области, од обични разговори, преку деловни контакти, до туризам, образование и терапија“, рече Роџерс.
Студијата покажа дека 30 отсто од луѓето претпочитаат да откриваат негативни искуства преку виртуелната реалност. Неговата примена во третманот би можела да им помогне на луѓето на кои им е потребна психолошка помош, но ја избегнуваат и не ја бараат затоа што не се чувствуваат удобно во традиционалните интеракции лице в лице.
Истовремено, може да овозможи терапии од далечина, бидејќи благодарение на виртуелната реалност, можете да давате или примате помош од удобноста на вашиот дом.
„Моќните компјутери стануваат подостапни, VR сетовите и периферните уреди брзо се развиваат, а софтверските платформи за VR интеракција кои се погодни за корисниците стануваат подостапни и почесто ажурирани“, вели д-р. Роџерс кој очекува VR социјалната интеракција да стане вообичаена во следните пет години, а не само ниша за неколкумина избрани.
Следува истражување за тоа како аспектите на аватарот, како што се верноста на движењето и графиката, влијаат на корисничкото искуство, како и понатамошно истражување за потенцијалот на VR во терапевтиката.
