Милијардите долари што се слеаа во фондовите што се справуваат со обврските во последните години, ги зголемија вредностите, радикално ја преобликоа американската берза, истовремено изолирајќи ја од опасностите што постојат на одржливиот пазар, кој редовно бележи пад на вредноста на акциите.
Глобалниот макро -стратег на StoneX, Винсент Делуард, тврди дека невидените готовински текови доведоа до структурно повисока вредност на акциите што ги наруши фундаменталните механизми на компанијата, придонесе за големи и растечки акции на сметка на малите капитални вредности и резултираше со намален обем на тргување и пократок животен век.
“Многу докази сугерираат дека порастот на финансиските обврски одигра голема улога во надувување на пазарниот балон на берзата во последната деценија“, рече Делард. „Ако зголемувањето на обврските е главната причина за сегашниот „биков“ пазар, до одржлив пазар во кој исто така има падови, тоа може да се случи само ако пасивниот сектор се намали“, го цитираше „Фајненшл тајмс“.
На крајот на јули, 7,3 милијарди американски долари беа одржани во пасивни отворени фондови и ЕТФ хартии од вредност, кои се инвестираат првенствено во американски средства, според „Морнингстар“. Инвестициите засновани на цели берзански индекси, исто така, рапидно пораснаа во некои европски земји.
Делард тврди дека ова поместување од „чувствителни на цена“ инвеститори во средства кон обврски базирани на „процена на вредноста“ одигра клучна улога во зајакнувањето на вредноста на акциите.
Неговите податоци покажуваат дека таканаречениот „Шилеров сооднос“ (Shiller’s Ratio) по цена и заработка во индексот S&P 500, според цикличните приспособувања помеѓу 1881 и 1993 година, кога беше лансиран SPDR S&P 500 ETF (SPI) – првиот американски ETF, со просек од 15,4) никогаш не покажал такви трендови.
Меѓутоа, соодносот цена-заработка на Шилер нагло се зголеми од 2003 година, и сега е на рекордни 38.
Сето ова зголемување Делард не го припишува на растот на фондовите што инвестираат во обврски. Колапсот на каматните стапки и колосалните набавки на централните банки од Светската финансиска криза во 2008 година „веројатно одиграа поголема улога“ во овој сеопфатен пораст на цените.
Сепак, тој посочува дека зголемувањето на тргуваните обврски придонесе за зголемување на овој сооднос за 27%. Важно е да се напомене, вели овој финансиски аналитичар, дека споменатата шема е најверојатно од меѓународен карактер, односно дека се проширила на пазарите надвор од САД, пишува Фајненшл тајмс.
