Во март 2020 година, деловниот свет се префрли на работа на далечина преку ноќ поради пандемијата. Се појавија безброј студии за правилата за далечинско работење за да ги зајакнат придобивките од флексибилните работни аранжмани во она што го нарековме „нова нормала“.
Во ерата по пандемијата, излегува дека на вработените вообичаено им е потребна флексибилност. Она што повеќето луѓе го забораваат е дека оваа промена се случи дури и пред Ковид-19 да ни ги промени животите засекогаш.
Бил Гејтс, како што потсетува Inc, го знаел ова пред неколку децении кога го предвидел она што денес го гледаме како вообичаено во повеќето хибридни и оддалечени работни средини. Ко-основачот на Мајкрософт рече:
„Конкуренцијата за вработување на најдобрите ќе се зголемува во годините што следат. Компаниите кои даваат дополнителна флексибилност на своите вработени ќе имаат предност во оваа област“.
Флексибилноста во форма на флексибилни работни аранжмани, секако, стана норма, бидејќи далечинското работење ги олесни финансиските оптоварувања што некогаш доаѓаа со долгите патувања, патувањата со воз и автобус, грижата за децата на лице место и скапите станови.
Она што веќе го знаевме пред пандемијата
Но, вистинската причина зошто луѓето сега имаат приоритет на флексибилноста кога се склони да дадат отказ или интервју за друга работа лесно се сведува на еден магичен збор: автономија. Ако работодавците не ја сфатиле суровата реалност дека давањето контрола врз распоредот на нивните вработени – и животите на нивните вработени – им помага да постигнат рамнотежа помеѓу работата и животот, тие пропуштаат.
Флексибилноста и автономијата беа основата за задржување и зголемување на продуктивноста на вработените години пред да не зафати вирусот; Премногубројните истражувања пред пандемијата за да се наведат во една статија исто така го поддржуваат ова.
Уште во 2017 година, студијата „Состојба на глобалното работно место“ на Галуп забележа дека работниците од далечина работат во просек четири часа повеќе неделно од луѓето кои работат на лице место. Покрај тоа, двегодишното истражување на Универзитетот Стенфорд покажа дека има импресивен пораст на продуктивноста на работата кај вработените кои работеле на далечина. Студијата споредила 500 луѓе кои работеле и на далечина и во традиционални услови. Заклучок? Продуктивноста кај работниците кои работеле надвор од канцеларијата била еднаква на работа цел ден секоја недела.
Според Глобалното милениумско истражување на Делоит за 2019 година, милениумците можат да останат на работа повеќе од пет години ако нивните работодавци се флексибилни за тоа каде и кога работат.
Задржувањето на овој тип води до зголемено задоволство од работата со текот на времето. Како пример, според студијата „Стејплс“ од 2019 година, огромни 90 проценти од работниците посочија дека пофлексибилните работни аранжмани ќе го зајакнат моралот и ќе го зголемат нивното задоволство од работата – клучна компонента за вработување и задржување на вработените.
Компаниите без воспоставени флексибилни работни политики ќе продолжат да губат вредни работници со текот на времето. Според студијата на Стејплс, 67 отсто од вработените би размислиле да ги напуштат своите работни места доколку работните аранжмани станат премногу фиксни.
Како што предвиде Бил Гејтс со години однапред, побарувачката за далечински и флексибилни аранжмани порасна со невидени стапки. Компаниите кои нема да го фатат овој „тренд“ ќе бидат во значителна неповолна положба бидејќи генерации млади и постари работници бараат флексибилни можности за работа.
