Намалувањето на енергетските резерви е меѓу главните проблеми со кои се соочува човештвото. Наспроти ова, некои земји почнаа да бараат неконвенционални извори на јаглеводороди. Едно од решенијата лежи на дното на Бајкалското Езеро – таму има наоѓалишта на гасни хидрати.
Што се гасни хидрати?
Гасните хидрати се кристали формирани како резултат на интеракцијата на природниот гас со водата. Создавањето гас хидрат бара специфична средина во која преовладуваат ниска температура и висок притисок. Само со одржување на овие услови, гасните хидрати остануваат во нивната природна состојба, наликувајќи на грутки сол.
Во моментот кога околината се менува, супстанцијата се распаѓа. Тоа е ако притисокот падне или температурата се зголеми, белите грутки повторно се претвораат во гас и вода. Токму тоа го отежнува извлекувањето на едно од горивата на иднината.
Според истражувачите, резервите на гасни хидрати ги надминуваат резервите на гас и нафта во светот. Голем дел од нив се наоѓаат во Русија, пишува Travelsask.
За прв пат такви се откриени во земјата уште во 70-тите години на XX век. Според општите проценки, само на територијата на Русија има над 1000 трилиони кубни метри гасни хидрати.
Како ќе се извлечат гасните хидрати?
Во длабочините на Бајкал има околу 1 трилион кубни метри од супстанцијата. Ова е еден од најголемите депозити во Русија. Откриен е во 1990-тите, а една деценија подоцна првите кристали беа изнесени на површината.
Сепак, гасните хидрати на Бајкал не можат да се ископуваат во големи количини, бидејќи тоа ќе го уништи екосистемот на езерото. Сепак, научниците имаат намера да го користат местото за истражување.
Некои од најнапредните истражувачи размислуваат за начините на кои може да се извлечат уникатните супстанции од длабочините. Постојат неколку верзии за тоа како кристалите би можеле да се претворат во гас без губење на горивото за време на распаѓањето. Значи, се претпоставува дека ќе биде можно супстанцијата да се претвори во гас додека е на голема длабочина, во самите карпести слоеви.
Постојат и други пристапи. Според еден од нив, научниците планираат да користат инхибитори. Друг алтернативен метод вклучува загревање.
