Ивица Тодориќ, поранешниот човек на хрватскиот и регионалниот бизнис, човек кој со години се сметаше за најбогат човек на Балканот, изгуби дури 555 милиони евра – што е можеби најдраматичниот финансиски пад во модерната историја на регионот.
Само пред една деценија, Тодориќ беше симбол на успех и деловна моќ. Како основач и сопственик на концернот „Агрокор“, кој вклучуваше стотици компании низ цела поранешна Југославија – од малопродажниот синџир „Конзум“, преку прехранбените гиганти како што се „Јамница“, „Звијзда“, „Дијамант“, па сè до најголемите производители во регионот – тој ја држеше економијата на Хрватска, како и делови од Србија, БиХ и Словенија, во свои раце.
Во еден момент, Агрокор имаше повеќе од 60.000 вработени и генерираше приходи што надминуваа милијарди евра годишно. Тодориќ живеел луксузно, живеел во замок на загрепскиот Тушканац, се одморал на јахти и се дружел со политичари и бизнис елити, домашни и странски.
Но, империјата беше изградена врз долгови.
Сè почна да се распаѓа во 2017 година, кога стана јасно дека „Агрокор“ не може да ги сервисира своите огромни обврски. Долговите пораснаа на повеќе од 6,5 милијарди евра, а државата мораше да реагира за да спаси илјадници работни места и целата економија од колапс. Набргу потоа, Тодориќ избега во Лондон, каде што се бореше против екстрадиција во Хрватска, додека медиумите со денови шпекулираа за неговото богатство, скриени сметки и луксузни недвижности.
По повеќегодишен процес, Агрокор престана да постои, а неговиот имот премина во рацете на доверителите и новите сопственици, првенствено руските банки и фондови, но и домашните тајкуни. Тодориќ остана без контрола врз компаниите што ги создаде, но исто така и без огромното мнозинство од неговото поранешно богатство.
Според најновите податоци, се проценува дека Ивица Тодориќ изгубил дури 555 милиони евра, колку што изнесува износот на акции, недвижен имот и готовина пред пропаѓањето на Агрокор. Денес, Тодориќ тврди дека е практично сиромашен, дека живее скромно и дека е жртва на политички и економски прогон.
Иронијата на судбината е немилосрдна – човекот кој сонуваше за европска корпоративна големина заврши како еден од најспектакуларните примери за бизнис неуспех во овој дел од светот, пренесува Телеграф.рс.