Светот во 2022 година може да отстапи од целите за борба против климатските промени и транзицијата кон „зелена“ енергија и да даде поддршка на инвестициите во фосилни горива. А тоа би било дел од борбата против инфлацијата и ризикот од социјални немири, поради поскапувањето на храната и енергијата, пишува Saxo Bank во своите „шокантни прогнози“, пренесе ТАСС.
Saxo Bank секоја година на крајот на годината објавува „шокантни прогнози“ за следната година. Генерално, тие се насочени кон серија неверојатни и потценети настани, кои, сепак, би можеле да влијаат на финансиските пазари со многу моќен „ударен бран“.
Иако овие прогнози не ги претставуваат официјалните прогнози за пазарот на Saxo Bank за 2022 година, тие предупредуваат дека многу инвеститори може да грешат при проценката на веројатноста за појава на одредени настани, сметајќи ја премногу ниска (отколку што навистина е).
„Планот за постепено исфрлање на фосилните горива ќе мора да се одложи. Препознавајќи ја инфлациската закана од растот на цените на суровините и ризикот од колапс на „моторот на економијата“ поради нереално краткото време до транзиција кон зелена енергија, властите ќе се откажат од целите за климатските промени. Ова ќе ја ослаби инвестициската бирократија за пет години во производството на нафта и за десет години во производството на природен гас, што ќе ги поттикне производителите да обезбедат доволно ресурси по разумни цени“, предвидуваат економистите од Saxo Bank.
Според Меѓународната агенција за енергетика (ИЕА), амбициозната цел за постигнување нула емисии до 2050 година ќе бара намалување на глобалната потрошувачка на нафта и гас за 29% и 10% до 2030 година, соодветно, проследено со остар пад.
Соочени со оваа перспектива, традиционалните добавувачи на енергија веќе почнаа да го намалуваат истражувањето и екстракцијата до тој степен што понудата веќе заостанува зад побарувачката. И ова води до повисоки цени за традиционалните извори на енергија, кои продолжуваат да обезбедуваат најголем дел од светската побарувачка за енергија.
Аналитичарите забележуваат дека тоа веќе доведе до повисоки цени на енергијата и индустриските метали, од кои повеќето се потребни во значителни количини за да се изврши зелената трансформација.
Дополнително, наглото поскапување на енергенсите доведе до нагло поскапување на дизел горивото и особено ѓубривата, кои се составен дел на земјоделските трошоци – што предизвикува загриженост за производството на храна.
