Со насоки за тоа како да се прилагодат на климатските промени и паметно да се користи енергијата и да се имплементира економијата на споделување и рециклирање и да се вклучат граѓаните колку што е можно повеќе во одлучувањето, консултантската компанија Deloitte наведе некои донекаде застрашувачки решенија меѓу препораките за тоа како треба да изгледаат градовите во иднината по КОВИД-19. Пример, надзор и полициски предвидувања преку вештачка интелигенција.
Тие објаснуваат дека целта им е да ја обезбедат јавната безбедност на граѓаните, а во исто време да ја заштитат приватноста и основните човекови права, но бидејќи нема подетални објаснувања, не е многу јасно како да се балансираат овие две премиси.
Еден вид водич за урбанистите, велат тие, треба да послужи како водич за создавање одржливост, издржливост и просперитет во пост-ковид опкружување.
Извештајот е објавен под наслов „Урбана иднина со цел: 12 трендови кои ја обликуваат иднината на градовите до 2030 година“.
Подолу се 12-те препораки наведени од Deloitte:
• Зелено планирање на јавните површини. Градовите традиционално се карактеризираат со висока густина на население и се повеќе се соочуваат со притисок од растечкото население, ограничените ресурси и растечкото влијание на климатските промени. Затоа градовите сега ја преиспитуваат својата структура и функции за да го овозможат одржливиот урбан живот во иднина.
• Сè на 15 минути. Урбанистите, исто така, имаат за цел да дизајнираат населби така што главните објекти се во рамките на 15 минути пешачење или возење велосипед, со голем број станбени згради, повеќе зелени површини и обележани патеки за пешачење и велосипедизам. Целта е да се намалат емисиите на јаглерод диоксид, придружено со намалување на употребата на автомобили, како и зајакнување на децентрализацијата каде секоја населба би имала се што е потребно за непречен живот и работа.
• Инклузивни услуги и планирање. Владите ширум светот проактивно имплементираат решенија ориентирани кон инклузија, со цел да се осигураат дека сите ги имаат истите права и можности – од пристап до домување и инфраструктура до еднакви можности за вработување.
• Паметни здравствени заедници. Градовите развиваат екосистеми за здравствена заштита кои се фокусираат не само на дијагностицирање и лекување на болести, туку и на превенција и рани интервенции со користење на дигитални технологии.
• Интелигентна и одржлива мобилност. Градовите на иднината се дизајнирани со многу повеќе пешачки и велосипедски патеки, но и многу промени кога станува збор за движењето на луѓе кои ќе бидат забрзани во следната деценија со електрификација, автономно возење, паметна и поврзана инфраструктура, интермодална мобилност.
• Дигитален иновативен екосистем. Во обид да привлечат таленти, да овозможат креативност и да поттикнат нарушено размислување, градовите промовираат нови извори на вработување и економски раст поврзани со технолошките иновации.
• Циркуларна економија и локално производство. Градовите прифаќаат циркуларни модели засновани на здрава циркулација на ресурси и принципи на споделување, повторна употреба и обновување.
• Масовно учество. Градовите се развиваат за да бидат повеќе насочени кон луѓето и дизајнирани да ги задоволат потребите на нивните граѓани. Тоа се места каде што граѓаните, социјалните иноватори, граѓанските организации, бизнисите и академската заедница работат заедно за да ги изградат своите градови.
• Сајбер безбедност и свесност за приватност. Развивањето на иницијативи за паметни градови без да се земе предвид сајбер безбедноста и приватноста може да резултира со исклучително ранлива средина што претставува безбедносен ризик за критичната инфраструктура и податоци, а во некои случаи дури може да создаде безбедносни ризици за граѓаните. Поради оваа причина, градовите создаваат силни стратегии и политики за сајбер безбедност.
• Паметни и одржливи згради и инфраструктура. Користејќи ги дигиталните технологии, градовите можат да користат податоци за да ја оптимизираат потрошувачката на енергија и искористувањето на ресурсите во зградите и комуналните претпријатија, вклучувајќи отпад, вода и енергија.
• Функционирање на градот со помош на вештачка интелигенција (ВИ). Користејќи вештачка интелигенција, технолошката инфраструктура може да ги поддржи градовите во автоматизирање на операциите, создавање ефикасност, решавање проблеми и обезбедување подобри услуги.
• Надзор и полициски предвидувања преку вештачка интелигенција. Градовите користат вештачка интелигенција (ВИ) за да ја осигураат јавната безбедност на своите граѓани додека ја штитат приватноста и основните човекови права.
